Κάτι που υπονοεί πως διαθέτουν ισχυρότερο ένστικτο ατομικής επιβίωσης.
Πώς όμως μπορεί αυτό να συμβιβαστεί με την εικόνα του άντρα ως συζύγου και πατέρα που ρόλος του είναι η προστασία της οικογένειάς του;
Και αυτός ο προβληματισμός είναι η αφετηρία της σημερινής μας ταινίας:
μία ταινία του 2014 από τον Σουηδό σκηνοθέτη Ruben Östlund. Το "Ανωτέρα βία" (ή αλλιώς Turist).
Σε αυτή μία οικογένεια Σκανδιναβών (Σουηδού πατέρα και Νορβηγίδας μητέρας) περνάνε τις χειμερινές τους διακοπές σε χιονοδρομικό κέντρο των γαλλικών Άλπεων. Όταν μία ελεγχόμενη χιονοστιβάδα θα τρομοκρατήσει τους παραθεριστές η ενστικτώδη αντίδραση του άντρα θα είναι να σώσει τη ζωή του, "ξεχνώντας" πάνω στον πανικό του γυναίκα και παιδιά.
Και αυτή είναι η δύναμη της ταινίας.
Ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζει ένα σοβαρό θέμα, διανθίζοντάς το με ένα πικρό υποδόριο χιούμορ.
Αν συνοψίζαμε σε μία πρόταση την ταινία, θα λέγαμε το εξής:
η "Ανωτέρα βία" είναι μία σαρκαστική, μαύρη μελέτη πάνω στην κατάρρευση του αντρικού "εγώ".
Θεατές και ουσιαστικά κριτές αυτού του σατιρικού δράματος παραμένουν τα παιδιά.
Όλα γίνονται στο όνομα τους, αλλά όσο οι ενήλικες βυθίζονται στον υπαρξιακό προβληματισμό τους, τόσο εκείνα μένουν εκτός.
Το θέμα των παιδιών ως δέκτες ή παραμορφωτικοί φακοί την κοινωνικών συμβάσεων και των δράσεων των ενηλίκων, είναι ένα θέμα που απασχολεί το σκηνοθέτη σε όλη του την πορεία. Το έκανε κεντρικό του θέμα στην προηγούμενη ταινία του, το Play, αλλά το έχει ενσωματώσει και στην πλέον πρόσφατή του το Square, που βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες πέρυσι.
Καλή προβολή.
Force Majeure by Cineδιαδρομές Νέας Ιωνίας on Scribd