Ταινίες για την καταστροφή του κόσμου υπάρχουν πολλές. Γνώρισαν την πρώτη μεγάλη άνθιση στη δεκαετία του 1950 με ταινίες επιστημονικής φαντασίας χαμηλού προϋπολογισμού, πολλές εκ των οποίων απέκτησαν στάτους καλτ, και τροφοδοτούνταν από το άγχος της αντιπαράθεσης δύο πυρηνικών δυνάμεων εν μέσω του ψυχρού πολέμου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα Όταν η γη σταματήσει & Οι τελευταίες στιγμές της γης (1951).
Σήμερα οι περισσότερες (κυρίως χολιγουντιανές εμπορικού προσανατολισμού ταινίες) επιλέγουν τη δράση, τις σκηνές καταστροφής, την έκρηξη αδρεναλίνης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι Αρμαγεδώνας, Μετά την επόμενη μέρα, Ημέρα ανεξαρτησίας.
Άλλες επικεντρώνονται στο άτομο και στην ψυχολογία του, όπως το Μελαγχολία του Τρίερ ή το Another earth ( Η άλλη γη). Μία τέτοια ταινία είναι και Η τελευταία νύχτα του κόσμου (1998) η οποία γυρίστηκε 20 χρόνια πριν εν όψη του τέλους της χιλιετίας και του άγχους για την καταστροφή του κόσμου που προηγήθηκε.
Ο στόχος βέβαια του Καναδού ηθοποιού και περιστασιακού σκηνοθέτη Don McKellar δεν είναι να δούμε ούτε μία εσχατολογική ούτε μία ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το τέλος του κόσμου θα έρθει. Είναι αδιαμφισβήτητο, το ξέρουν όλοι και ξέρουν το πότε. Το μαθαίνουμε κι εμείς από τις πρώτες στιγμές της προβολής. Κι ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής της ταινίες το κάνει αυτό για να ξεμπερδέψει νωρίς από τα επουσιώδη και να ασχοληθεί με τα σημαντικά.
Το τέλος του κόσμου σημαίνει το θάνατο του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και το ερώτημα είναι: πώς αντιμετωπίζεις την προοπτική του τέλους της ζωής σου; Η απάντηση φυσικά είναι "ο καθένας με το δικό του τρόπο". Έτσι 'Η τελευταία νύχτα του κόσμου" αποκτά μία ουμανιστική και διαχρονική διάσταση, μία ταινία προσωπική, χαμηλού προϋπολογισμού που βασίζεται όχι στα εφέ, αλλά στο σενάριο και στην ηθοποιία.
Είναι η πρώτη από τις 3 έως τώρα ταινίες του Don McKellar. Ανάμεσα στα 12 βραβεία και τις 22 υποψηφιότητες που κέρδισε διεθνώς, αναφέρουμε το βραβείο νεότητας στο Φεστιβάλ Καννών 1998 και ειδικό βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Last Night (1998) by Georgio Plizopoulos on Scribd