Τίτλος της "Με σειρά εξαφάνισης" (in order of disappearance) ή αλλιώς "Οι πανηλίθιοι" αν μεταφράσουμε κυριολεκτικά τον πρωτότυπο Νορβηγικό τίτλο (Kraftidioten).
Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ένας φιλήσυχος Σουηδός οικογενειάρχης, που κατοικεί στον παγωμένο βορρά της Νορβηγίας καθαρίζοντας αέναα τους δρόμους από το χιόνι, με το όνομα Νιλς Dickman (το επώνυμο δεν είναι τυχαίο). Όταν ο γιος του πέφτει νεκρός από μια συμμορία διακίνησης ναρκωτικών αποφασίζει να πάρει τον νόμο στα χέρια του.
Αυτή τη φαινομενικά απλή ιστορία εκδίκησης ο σκηνοθέτης Hans Petter Moland την πλουτίζει με αντιστίξεις και αντιθέσεις:
- το αίμα στο λευκό τοπίο
- τον φιλήσυχο μετανάστη, βραβευμένος μάλιστα με τον τίτλο πολίτης της χρονιάς στην αρχή της ταινίας, να μετατρέπεται σε αυτόκλητο εκδικητή
- τον σύγχρονο "πολιτισμένο" γκάνγκστερ, που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και χορτοφάγος και ρατσιστής.
Στην ταινία παρακολουθούμε μικρές απανωτές νεκρολογίες σε μία αρίθμηση πτωμάτων που ακολουθούν τη ροή του αίματος. Μετά το θάνατο του κάθε χαρακτήρα εμφανίζεται μία κάρτα με το όνομά του και το θρησκευτικό σύμβολο της πίστης του, τονίζοντας έτσι τη σαρκαστική διάθεση της ταινίας.
Αυτός ο σαρκασμός που παραπέμπει στον κοινωνικό σχολιασμό μάς θυμίζει έντονα τον κινηματογράφο των αδερφών κοέν, ενώ οι εξάρσεις βίας μας παραπέμπουν στον κινηματογράφο του Ταραντίνο.
Σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τους κακοποιούς ο σκηνοθέτης λέει:
«Οι περισσότεροι χαρακτήρες της ιστορίας αγνοούν την έννοια της αυτογνωσίας. Αποτελούν πηγή γέλιου και έχουν παρανοϊκά ακραίες πεποιθήσεις και παιδαριώδεις κοσμοθεωρίες σαν παιδιά με όπλα στα χέρια. Που συναντούν άλλα παιδιά με μεγαλύτερα όπλα. Μέχρι που συναντούν κάποιον με δίψα για εκδίκηση που ξεπερνάει ό,τι έχουν υπόψη τους μέχρι τότε. Ο Nils είναι ερασιτέχνης, κινείται εκτός του αναμενόμενου πλαισίου της εγκληματικής συμπεριφοράς. Χωρίς να το ξέρει, παρασύρει τους γκάνγκστερ σ' έναν κόσμο που δεν γνωρίζουν, έναν παιχνιδιάρη, αγαθό κόσμο άγνοιας. Αυτός ο κόσμος γίνεται η μεγαλύτερη απειλή. Η ασφαλής και τακτοποιημένη ζωή είναι πολύ ελκυστική όταν είσαι ένας δουλευταράς γκάνγκστερ.»
Ο Hans Petter Moland με όλα αυτά δημιουργεί μια πολυεπίπεδη ταινία που τελικά καταγγέλλει με ένταση την υποκρισία των προηγμένων βορείων, η οποία μοιάζει να κρύβει τη φασίζουσα υπεροπτική νοοτροπία τους κάτω από το χαλί της ευημερίας.
Ο Hans Petter Moland γυρίζει ταινίες μυθοπλασία μεγάλου μήκους από το 1993. Δυο απ' τις πιο γνωστές του ταινίες είναι το Aberdeen (2000) και το 'Ένας κάπως ευγενικός άνθρωπος" (2010). Και στις 2 αυτές όπως και στη σημερινή μας προβολή πρωταγωνιστεί ένας από τους πλέον γνωστούς ηθοποιούς της Σουηδίας: ο Stellan Skarsgård, οποίος από το 1968 έχει πάνω από 140 συμμετοχές σε κινηματογραφικά και τηλεοπτικά έργα, ανάμεσα στα οποία αναφέρουμε το "Δαμάζοντας τα κύματα", "Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ", το "nymphomaniac", την αμερικανική εκδοχή του "κορίτσι με το τατουάζ". Το 2015 πρωταγωνίστησε στην εξαιρετική μίνι αστυνομική σειρά του BBC “River”.